OWADY (Insekta) nauka: entomologia
ü
najwięcej owadów żyje w strefie umiarkowanej
ü
ciało budują 3 tagmy: głowa, tułów, odwłok
ü
ciało owada okrywa chitynowy oskórek ze
skleroproteinami – białka, powodujące, że oskórek jest wodoszczelny
ü
dzięki oskórkowi owady żyją na lądzie
ü
na owadziej głowie:
·
1 para czułków (anteny)- wyraźna segmentacja
·
aparat gębowy
·
oczy
ü
z czułkami jest związany węch, słuch, dotyk
ü
są owady które potrafią wydawać dźwięki i w
związku z tym udoskonaliły słuch i posiadają narządy tympanalne (znajdujące się
na odnóżach lub odwłoku), a narządy strydulacyjne są dźwiękotwórcze.
Oczy
ü
złożone z wielu tysięcy amotidiów, oko ma
soczewkę (stożek krystaliczny), rogówkę i nerw wzrokowy
ü
widzenie owadów to widzenie mozaikowe, jest
nieostre i nie ma wyraźnych konturów
2 typy oczu:
·
apozycyjne (dzienne) – poszczególne amotidia
rozdziela przegroda barwnikowa i promienie mogą wchodzić tylko prostopadle
·
superpozycyjne (nocne) – amotidia nie są
rozdzielone barierą barwnikową i promienie mogą wnikać pod różnym kątem
Aparaty gębowe
1.
gryzący – do pokarmu stałego, dysponuje nim
większość owadów, są w nim silne żuwaczki i szczęki np. chrabąszcz, stonka,
biedronka, larwy motyli
2.
gryząco – liżący – do pokarmu stałego i
płynnego, mają żuwaczki i języczek np. pszczoła, osa
3.
ssący – długa ssawka (trąbka), do nektaru np.
dorosłe motyle
4.
kłująco – ssący – pęczek sztylecików do
przecięcia tkanek, rurka (rynienka), np. komarzyce – ssą krew, komary – soki
roślin, mucha tse- tse, mszyce, wszy, pchły
5.
liżący – duży rozpłaszczony język np. mucha
domowa
głaszczki – występują we wszystkich typach, odbierają smak, oczyszczają
Tułów owadów
·
2 pary skrzydeł
·
3 pary odnóży
ü
owady dzielimy na bezskrzydłe i uskrzydlone
·
bezskrzydłe – bardzo prymitywne, które w toku
ewolucji nie posiadły skrzydeł
·
uskrzydlone – przodkowie mieli skrzydła
Skrzydła
ü
owady ,mają zwykle 2 pary skrzydeł, czasem są
zredukowane całkowicie, a czasem zachowała się pierwsza para np. muchówki,
czyli dwuskrzydłe, mają 1 parę skrzydeł, a 2 zredukowana do przezmianek
ü
u chrząszczy 1 para uległa silnej chitynizacji i
stanowi pokrywy ochronne, a 2 para służy do lotu
ü
łuskoskrzydłe (motyle) – mają błonkowate
skrzydła pokryte barwnymi łuskami
ü
skrzydła są tylko na 2 i 3 segmencie, a odnóża
na każdym
2 kierunki rozwoju skrzydeł
I kierunek – owady mające 2 pary identycznych skrzydeł i są
prymitywne np. ważki
II kierunek – coraz mniej żyłek w skrzydłach , ale żyłki są
grubsze i mocniejsze
Gęstość ruchu skrzydeł zależy od mięsni poprzecznie
prążkowanych. U owadów są one doskonale rozwinięte
Komar – 2200/sek.
Chrząszcze – 250 – 400/sek.
Odnóża
ü
na każdym segmencie jest 1 para odnóży
Typy odnóży
·
kroczne – najczęstsze, na stopie są przylgi i
pazurki dzięki którym mogą chodzić po suficie, ścianach
·
skoczne – dobrze rozwinięte udo np. pchła, konik
polny, świerszcz
·
pływne – występują u pływaka żółtobrzeżka, wioślaka
·
grzebnę – służąco grzebania korytarzy, elementem
grzebnym jest goleń , np. turkuć podjadek
·
chwytne (czepne) – stopa przekształcona w narząd
czepny, np. modliszka, płoszczyca, wesz
Pszczoły przynoszą pyłek na 3 parze nóg, mają grzebyczek i
piętkę, a na końcu szczoteczkę
Pokładełka – zredukowane odnóża odwłokowe służą do
regularnego składania jaj
Układ oddechowy
ü
owady są tchawkodyszne, do wymiany gazowej służy
system tchawek
tchawki – chitynowe rurki które są wytworem powłok ciała,
rozpoczynają się w odwłoku pniami tchawkowymi (workami powietrznymi)
Do grubych pni tchawkowych powietrze wnika przetchlinkami po
bokach odwłoka (na odwłoku jest kilka par przetchlinek). Aby doszło do wymiany gazowej
odwłok kurczy się. tchawki rozgałęziają się na coraz cieńsze i w tej formie
docierająco wszystkich części ciała owada.
tracheole – najcięższe pęcherzyki, wymiana gazowa zachodzi
między nimi, a komórkami ciała
ü
u owadów układ oddechowy to jednocześnie
transporter gazów, a w każdym innym przypadku tym transporterem jest krew
Układ krwionośny
ü
u owadów funkcje krwi pełni hemolimfa (bezbarwny
płyn mieszający się z płynami ustrojowymi) transportuje pokarm, reguluje
metabolity, reguluje gospodarkę wodną.
ü
układ otwarty
ü
serce złożone z wielu komór, są w nim ostie –
pory przez które krew wnika do jamy serca i tłoczona jest ku przodowi
Układ nerwowy
ü
tworzą go zwoje nad i podprzełykowy połączone
obrączką
ü
zwój nadprzełykowy szczególnie duży nazywany
mózgiem: kresomózgowie, śródmózgowie, móżdżek
ü
po stronie brzusznej biegnie brzuszny łańcuszek
nerwowy
Układ wydalniczy
ü
cewki Malpighiego – liczne, rurkowate wyrostki
na środku jelita środkowego, wystawione do jamy ciała, zbierają z jamy ciała
szkodliwe metabolity i przekazują je do jelita
ü
wydaliną jest kwas moczowy, są urykoteliczne
Układ pokarmowy
otwór gębowy -->gardziel-->przełyk-->wole-->uchyłki jelita-->jelito zakończone
otworem odbytowym
ü
za żołądkiem ślepe uchyłki, aby zwiększyć
powierzchnie chłonną jelita
Rozmnażanie
ü
rozdzielnopłciowe, zapłodnienie wewnętrzne
ü
rozwój złożony (u bezskrzydłych prosty -
epimetabolia)
ü
wyraźny dymorfizm płciowy preferujący płeć
żeńską
Dwa typy metamorfozy (przeobrażenia)
1.
niezupełna hemimetaboliczna – owady
prymitywniejsze: ważki, wszy, wszoły
Z jaja zapłodnionego rozwija się larwa podobna do formy imago
(dorosły osobnik) jest mniejsza, bez skrzydeł i niezdeterminowana płciowo.
Larwa kilka razy linieje tj. zrzuca oskórek, aby mogła rosnąć.
jajo-->larwa-->imago
2.
zupełna holometaboliczna – larwy nie podobne do
imago, różnią się od imago ilością nóg, aparatem gębowym
·
czerw – larwa błonkoskrzydłych i muchówek
·
gąsienica – larwa motyli, 7 par nóg
·
pędrak – larwa chrząszczy
jajo-->larwa-->poczwarka-->imago
poczwarka – stan anabiozy (życia utajonego) w życiu owada,
larwy otaczają się kokonem, nie pobierają pokarmu, nie poruszają się, kokon
powstaje z wydzieliny własnych gruczołów np. jedwabnik morwowy lub wykorzystują
suchy liść, źdźbło trawy, piasek.
ü
poczwarki osy i komara nie wchodzą w stan
anabiozy
ü
w czasie anabiozy larwa odżywia się tkankami
narządami odrzucanymi, a narządy i tkanki w postaci dorosłej powstają z płytek
imaginalnych – zespoły komórek z góry przewidziane na dane narządy i tkanki
ü
przeobrażeniem u owadów kierują hormony: hormony
juwenilne i ekdyzon
Mechanizmy obronne owadów:
mimetyzm – upodobnienie się kształtem i barwą do otoczenia
np. liściec, patyczak
mimikra – upodobnienie się do innego zwierzęcia
niebezpiecznego np. muchówki upodobniają się do os; liczne motyle upodobniają
się do szerszeni
Biologia owadów
ü
występują w każdym łańcuchu troficznym
Polimorfizm – w obrębie gatunku występują więcej niż 2 formy
rozwojowe, owady społeczne np.
·
pszczoły: królowa, trutnie, robotnice
(sprzątaczka àpiastunkaàzbieraczka)
·
mrówki: królowa, samce, robotnice
·
termity
WIJE
ü
są to stawonogi tchawkodyszne
ü
ich anatomia jest jak owadów
Różnice:
ü
wyraźnie segmentowane
ü
mają dużo odnóży:
·
dwuparce – 2 pary nóg na każdym segmencie np.
krocionogi
·
pareczniki – 1 para nóg na każdym segmencie np.
wij drewnik, skolopendra (jadowita)
ü
oczy proste
ü
aparat gębowy zawsze typu gryzącego, bo są drapieżne
lub roślinożerne
ü
zbudowane z 2 tagm: głowy i korpusu
ü
są rozdzielnopłciowe, zapłodnienie zewnętrzne
rozwój prosty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz