SKRZYPY

ü  skrzyp bagienny

ü  skrzyp błotny

ü  skrzyp olbrzymi

ü  skrzyp polny (trudny do usunięcia)

·         skrzypią, ściana komórkowa z krzemionki, są źródłem krzemu

Wytwarzają pędy nadziemne i podziemne. Pędy podziemne to długie kłącza, rozrastające się głęboko w ziemi. Krótkie odgałęzienia kłączy nabrzmiewają tworząc grube bulwki w których gromadzą się materiały pokarmowe rośliny na okres jej wiosennego rozwoju. Z kłącza wyrastają pędy nadziemne, inne płonne, nie wytwarzające zarodników. U skrzypów na wiosnę wyrastają najpierw brunatne pędy zarodnikonośne, które po rozsianiu zarodników giną. Później dopiero wyrastają zielone pędy asymilacyjne, żyjące przez całe lato i gromadzące materiały pokarmowe w kłączach i bulwach.

·         węzły- w nich wyrastają niewielkie łuskowate liście

·         międzywęźla – odległość między węzłami

Łodyga składa się z wydłużonych odcinków zwanych międzywęźlami, łączących się ze sobą węzłami. Z węzłów wyrastają liczne pędy boczne i łuskowate liście, a na pędach podziemnych – korzenie i bulwy. Liście skrzypów są bardzo małe i rosną okółkach. Zrastają się one wokół węzłów w pochewki otaczające i podtrzymujące delikatne nasady międzywęźli. Na pędach zarodnionośnych górne międzywęźla są bardzo skrócone, wyrastające z węzłów tarczkowate sporofile z zarodniami. Tworzą one na szczycie pędu szyszki podobne do kłosa.

ROZMNAŻANIE

Sporofitowa roślina wytwarza zarodniki. Zewnętrzna ściana zarodnika tworzy dookoła niego cztery wstęgowate wyrostki które w wilgotnym powietrzu skracają się, a w suchym rozprostowują i sczepiają się z innymi zarodnikami. Ułatwia to rozsiewanie zarodników przez wiatr i przyczynia się do masowego wyrastania przedrośli. Z zarodników rozwijają się rozdzielnopłciowe (dwupienne) przedrośla: żeńskie z rodniami i męskie z plemnikami. Męskie są mniejsze od żeńskich, gdyż biorą udział w odżywianiu młodego sporofitu. Zapłodnienie dzięki wodzie --> zarodek --> sporofit.