BUDOWA UCHA

Ucho to narząd słuchu i równowagi

Składa się z:

·         UCHO ZEWNĘTRZNE

- małżowina uszna (z tkanki chrzęstnej sprężystej)

- przewód słuchowy zewnętrzny

Zadaniem ucha zewnętrznego jest wprowadzenie do ucha dźwięku w słupie powietrza.

W kanale słuchowym zewnętrznym są gruczoły woskowinowe i włoski (zabezpieczają przed wnikaniem do ucha zanieczyszczeń).

Gruczoły woskowe produkują woskowinę (natłuszcza i nawilża błonę bębenkową )

·         UCHO ŚRODKOWE

Zaczyna się błoną bębenkową następnie jama bębenkowa z wewnątrz położonymi kosteczkami słuchowymi -  młoteczek przymocowany do błony bębenkowej, kowadełko, strzemiączko.

Do ucha środkowego należy również trąbka słuchowa (trąbka Eustachiusza).

Trąbka Eustachiusza – kanalik który biegnie od ucha środkowego do gardła i jej zadaniem jest wyrównywanie ciśnienia po obu stronach błony bębenkowej; przenoszą się przez nią również infekcje z gardła do ucha.

Błona bębenkowa – krążek błony o średnicy około 1 cm. Szczelnie zamyka wejście do ucha środkowego. Jej grubość nie przekracza 2mm. 

Kosteczki słuchowe zaliczone są do kości szkieletowych. Połączone są ze sobą stawowo. Zadania kosteczek słuchowych:

    1.       Przenoszą drgania błony bębenkowej do ucha wewnętrznego

    2.       Wzmacniają drgania nawet kilkanaście razy.

·         UCHO WEWNĘTRZNE

- błędnik – mieści się nim narząd równowagi

- ślimak – mieści się w nim narząd słuchu

Błędnik i ślimak to podwójne kanały, czyli od zewnątrz kostne od wnętrza błoniaste. Kanały wypełnione są 2 cieczami:

·         W kanale kostnym jest przychłonka (perylimfa)

·         W kanale błoniastym jest śródchłonka (endolimfa)

Ślimak – nazwę zawdzięcza ślimakowatemu skręceniu. W ślimaku są 3 kanały: ślimakowy, bębenkowy, przedsionkowy.

W kanale ślimakowym ślimaka mieści się właściwy narząd słuchu nosi on nazwę narząd spiralny, czyli narząd Cortiego – urzęsiona powierzchnia wrażliwa na drgania śródchłonka (endolimfy).

Błędnik – na błędnik składają się 3 półkoliste kanały oraz przedsionek.

W przedsionku błędnika znajdują się: łagiewka i woreczek. W nich mieści twór galaretowaty tzw. Osklepek.

Osklepek – galaretowaty wzgórek którego powierzchnia usiana jest mineralnymi tworami otolitami. Od otolitów Ochodza komórki nerwowe z aksonami. 

W zależności od położenia głowy następuje ucisk na pewne grupy otolitów. Informacje odbierają aksony które przewodzą ją do 8 pary nerwów mózgowych.

Słuch

Dźwięk w słupie powietrza wchodzi do ucha przez kanał słuchowy zewnętrzny. Wprawia w drgania błonę bębenkową ta wprawia w drgania kosteczki  słuchowe które przenoszą drgania i kilka razy je wzmacniają. Strzemiączko owalna podstawą zamyka okienko owalne błędnika, a podstawa strzemiączka wprawia w drgania endolimfę wypełniającą ślimak. Drgająca endolimfa podrażnia narząd spiralny Cortiego. Informacje o dźwięku są odprowadzane do mózgu nerwem słuchowo – równoważnym. Ośrodki słuchowe są w płatach skroniowych kory mózgowej, a ośrodki równowagi w móżdżku.

Ludzkie ucho jest wrażliwe na drgania o częstotliwości 16Hz – 20 kHz.

Siła dźwięku dopuszczalna dla ucha nie powinna przekraczać 140dB.

Nie ma chorób słuchu są tylko mechaniczne uszkodzenia np. rozerwana błona bębenkowa (ma tendencje do regeneracji), może dojść do rozerwania ciągłości kosteczek słuchowych.

INNE NARZĄDY ZMYSŁÓW CZŁOWIEKA

·         Receptory skórne

- receptory zimna – ciałka Krauzego

- receptory ciepła – ciałka Rufiniego

- receptory dotyku -  ciałka Merkla i Meisnera

- receptory ucisku – ciałka Paciniego

·         Pola węchowe w małżowinach nosowych

·         Kubki smakowe na języku i jamie ustnej

Ból odbierany jest przez uszkodzone bądź obnażone zakończenia komórek nerwowych.