Na układ limfatyczny składają
się:
·
Limfa (chłonka)
·
Przewody limfatyczne (naczynia limfatyczne)
·
Węzły chłonne (węzły limfatyczne)
·
Grudki chłonne
·
Śledziona i grasica
Limfa (chłonka ) – bezbarwny płyn, bo składa się z osocza i
leukocytów (głównie limfocytów). Osocze limfy ma taki skład jak osocze krwi, bo
jest przesączonym osoczem krwi do przestrzeni międzykomórkowych z włosowatych
naczyń krwionośnych. Z przestrzeni międzykomórkowych wnika do naczyń
limfatycznych, bo jest to układ otwarty.
Kiedy limfa płynie przez narządy limfo poetyczne (śledziona,
grasica, węzły chłonne – tam produkowane są białe krwinki) wyposaża się w
leukocyty – limfocyty (granulocyty w szpiku, limfocyty poza szpikiem
–śledziona, grasica, grudki chłonne).
Limfa płynie zawsze w kierunku serca. Naczynia limfatyczne
łączą się z żyłami dużego obiegu krwi i w okolicach serca krew miesza się z
limfą.
Funkcje:
- odpornościowa – pełni funkcję obronną i w tej roli
wspomaga krew
- wspomaga krew w funkcji transportowej
Odporność – zdolność organizmu do obrony przed patogenami
Proces dotyczy także roślin:
- kutykula- bierna
- ściana komórkowa – bierna
- fitoncydy – lotne wydzieliny substancji; wydzielane przez
czosnek, cebulę, chrzan. Mają one właściwości bakteriobójcze.
Nieswoista – taka sama dla każdego rodzaju patogenu –
czynnik chorobotwórczy = antygen – każde ciało obce, w którego skład wchodzi
białko, kwas nukleinowy lub melacukier
·
Odporność komórkowa – pierwsza linia obrony
- stanowią ją leukocyty o właściwościach fagocytowania i
pochłaniania bakterii i wirusów. Zdolności te mają granulocyty (neutrofile i
eozynofile) oraz monocyty. Są to makrofagi.
- należą tu wydzieliny narządów, np. sok żołądkowy – HCl
- lizosomy – powodują lizę (rozpad ścian komórek
bakteryjnych ). Są we łzach, ślinie, soku żołądkowym, pocie.
- kichanie, kaszel, łzawienie oka
Swoista – inna odpowiedź na każdy rodzaj patogenu
(antygenu). Nabywamy ją w ciągu życia i zawsze związana jest z przeciwciałami –
humoralna.
·
Czynna – gdy sami ją wytworzyliśmy, gdy sami
tworzyliśmy przeciwciała w odpowiedzi na pojawienie się patogenu.
- naturalna – patogen wnika w sposób na naturalny –
zaraziliśmy się i zachorowaliśmy i uzyskaliśmy odporność.
- sztuczna – gdy podano nam je w formie szczepionki
Jest długotrwała, bo oprócz przeciwciał powstają też komórki
pamięci.
·
Bierna – gdy otrzymujemy gotowe przeciwciała, są
one podawane przez matkę dzieciom – przenikają przez łożysko (po porodzie na
kilka tygodni po urodzeniu mają odporność od matki) w pierwszym mleku matki są
przeciwciała.
- sztuczna – gdy wstrzykujemy gotowe przeciwciała żeby nie
dopuścić do rozwoju, bo podejrzewamy, że zarazek znalazł się w nas. Można
przeciwciała podać w postaci surowicy z gotowymi przeciwciałami (surowica
przeciw tężcowa i przeciw wściekliźnie). Przeciwciała wiążą patogen, a potem
rozkładają go całkowicie.
- naturalna – od matki
Krótkotrwała, bo nie powstają komórki pamięci, pomagają
tylko w danym momencie.
Przebieg reakcji odpornościowej:
Do organizmu wnika intruz (bakteria lub wirus). Otacza go
makrofag. Rozkłada go i na podstawie jego składu chemicznego wie co to za
rodzaj. Informuje limfocyt T – pomocniczy. Pobudzają one limfocyty B przez specjalne
białka interleukiny. Limfocyty B szybko rosną i potem bardzo intensywnie się
dzielą (proliferują). Różnicują się na 2 grupy:
· Komórki plazmatyczne (plazmocyty) – liczne i
większe. Odpowiadają za tworzenie przeciwciał. Powstają w nich przeciwciała, czyli
białka o dużych cząsteczkach. Na jednym końcu jest miejsce rozpoznawane przez
antygen. Każdy rodzaj przeciwciała ma inaczej zbudowane to miejsce, bo
rozpoznaje inny antygen. Przeciwciała rozpływają się z krwią po całym
organizmie. Wychwytują komórki patogenu, czyli komórki chorobotwórcze, wiążą
je, przyczepiając się do nich tym końcem. Do jednego patogenu może przyczepić
się kilka przeciwciał . Od tego momentu powstaje kompleks antygen –
przeciwciało. Patogen przestaje się mnożyć w naszym organizmie, a po pewnym
czasie cały kompleks ulega zniszczeniu – dezaktywacji.
·
Komórki pamięci – mniejsze i mniej liczne. Mają
w sobie zapisany portret genetyczny drobnoustroju. W sytuacji gdy pojawi się
taki sam drobnoustrój po raz kolejny szybko jest rozpoznawany przez komórki
pamięci, które szybko się dzielą i dają początek nowym komórkom pamięci i nowym
komórkom plazmatycznym. Będzie to wtórna odpowiedź immunologiczna, bo patogen
pojawia się po raz kolejny.
Różnica między pierwotną i wtórną odpowiedzią
immunologiczna:
- wolniej rośnie ilość przeciwciał w pierwotnej
- we wtórnej jest więcej przeciwciał, ich wysoki poziom
utrzymuje się w organizmie dłużej i wolniej spada ich ilość.
Wirusy grypy i HIV mutują tak często, że nie są rozpoznawane
przez komórki pamięci.
Dla niektórych drobnoustrojów jest dłuższa lub krótsza
odporność
Szczepienia obowiązkowe
·
Przeciw wirusowe
- Heinego – Mediny
(wirus polio) – dotyczy układu nerwowego (szczepionka do picia)
- odra
- żółtaczka
- grypa
·
Przeciw bakteryjne:
- gruźlica (prątek Kocha) – kilka razy, jest to pierwsze
szczepienie w życiu człowieka
- tężec
- błonica (dyfteryt)
- krztusiec (koklusz)
Wirus HIV i choroba AIDS
AIDS – zespół nabytego upośledzenia odporności
Pasożytuje tylko w limfocytach T – niszczą je i obniżają
odporność. Nosiciel HIV nie choruje na AIDS tylko jest nieodporny na różne
wirusy i bakterie.
HIV należy do wirusów bryłowych – ma 2 jedno wiciowe RNA.
Jest to retrowirus, czyli ma zdolnośc do odwrotnej transkrypcji.
Zwykła transkrypcja – przepisanie informacji genetycznej z
DNA na RNA
Odwrotna transkrypcja – przepisanie informacji genetycznej z
RNA na DNA
Odwrotna transkrypcja potrzebna jest by wbudować się w DNA
komórki żywicielskiej. Przechodzi na RNA (transkrypcja), żeby jego informacja
genetyczna się ujawniła.
Możliwości zakażenia:
·
Krew (matka - dziecko)
·
Kontakt płciowy
Przez używania tych samych rzeczy zarazić się nie można!
Jest to wirus który bardzo szybko ginie w środowisku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz