Zadaniem układu pokarmowego jest przetwarzanie pokarmu, by
mógł być przyswajany przez komórki
1. JAMA USTNA
Dzieli się na 2 części:
·
Przedsionek (między zaciśniętymi zębami i
wargami)
·
Właściwa jama ustna
Zęby heterodontyczne (zróżnicowane)
T
|
P
|
K
|
S
|
S
|
K
|
P
|
T
|
3
|
2
|
1
|
2
|
2
|
1
|
2
|
3
|
3
|
2
|
1
|
2
|
2
|
1
|
2
|
3
|
W SUMIE 32 ZĘBY
Difiodontyzm – 2 pokolenia zębów: mleczne i stałe
Zęby mleczne
T
|
K
|
S
|
S
|
K
|
T
|
2
|
1
|
2
|
2
|
1
|
2
|
2
|
1
|
2
|
2
|
1
|
2
|
W SUMIE 20 ZĘBÓW
Przeznaczenie zębów:
·
Siekacze – odcinanie kęsów i siekanie pokarmu
·
Kły – rozrywanie pokarmu
·
Przedtrzonowe i trzonowe (zęby policzkowe) –
rozcieranie pokarmu; zęby od dużej guzkowatej powierzchni.
Zęby tkwią w zębodołach. Nad zębem jest korona, pod jest
korzeń, a między szyjka zębowa. Koronę okrywa szczelne szkliwo – najtwardsza
tkanka odporna na ścieranie. Na korzeniu jest cement, czyli kostniwo.
Wnętrze wypełnia dentyna – tkanka podobna do kości w zębinie
jest kanał korzeniowy z miazgą.
Miazga to żywa część zęba, tam są właśnie nerwy i naczynia
krwionośne.
Paradontoza – choroba dziąseł; obniżają się zębodoły i
odsłaniają się szyjki zębowe; ząb staje się
wrażliwy
Im cząsteczki pokarmu mniejsze tym pokarm jest lepiej
dostępny dla enzymów.
Język – silny
mięsień poprzecznie prążkowany, pokryty nabłonkiem wielowarstwowym płaskim,
pocięty bruzdami
W bruzdach znajdują się brodawki językowe, dzielimy je na:
·
Grzybkowate
·
Okolone
·
Liściaste
·
Nitkowate – tylko w nich nie ma kubków smakowych
Pojedynczy kubek smakowy to zagłębienie w brodawce językowej
wypełnione 2 rodzajami komórek:
Smak to typowy chemoreceptor reaguje na te substancje które
rozpuszczają się w wodzie.
Funkcje języka to nie tylko odbieranie smaku. Język miesza
ze śliną pokarm, formuje kęsy, uczestniczy w akcie połykania.
Ślinianki
3 pary ślinianek dużych:
·
Przyuszne
·
Podjęzykowe
·
Podżuchwowe
Liczne drobne ślinianki
Świnka – wirusowe
zapalenie ślinianek przyusznych
Ślinianki wydzielają do 1 litra śliny na dobę, pH śliny
bliski obojętnemu 7-7,2
W ślinie znajduje się amylaza ślinowa (ptialina) która
wstępnie trawi wielocukry, czyli skrobie i glikogen
Dekstryny – łańcuchy z kilku do kilkunastu glukoz
W ślinie jest dużo białka które nazywa się mucyna. Białko to zapewnia gładkość i
śliskość kęsów, ułatwia ich przesuwanie w przewodzie pokarmowym.
2. GARDŁO
Kanał przez który przechodzi pokarm oraz powietrze.
Za gardłem przewody pokarmowy i oddechowy się rozchodzą. Tchawica
jest grubsza, leży z przodu. Na szczycie tchawicy jest krtań.
Kiedy pokarm znajduje się w gardle górna chrząstka krtani –
nagłośnia – zamyka wejście do krtani. Podczas mówienia i oddychania nagłośnia
się otwiera, dlatego przy jedzeniu nie możemy mówić.
3. PRZEŁYK
Rura o długości 20 do 23 cm
Przełyk jak każda kolejna cześć układu pokarmowego zbudowana
jest według jednej zasady, czyli na zewnątrz znajduje się błona surowicza i
tworzą ją nabłonki i tkanki łączne. Pod nią znajdują się mięśnie gładkie.
Ułożenie mięsni w warstwy powoduje, że każdy element układu
pokarmowego od przełyku począwszy wykonuje ruchy perystaltyczne, czyli
robaczkowe. Ruchy te mają za zadanie transportowanie pokarmu.
W przełyku mogą być również trawione cukry.
4. ŻOŁĄDEK
W żołądku są 3 warstwy mięśni gładkich
Pusty żołądek jest rogalikowa ty, gdy go obciążymy robi się
workowaty. Żołądki mogą mieć pojemność od 1 do 8 litrów.
Żołądek składa się z 4 części:
·
Wpust
·
Dno – dnem w anatomii nazywamy najszerszą część
narządu
·
Trzon
·
Odźwiernik
Mięśniówka w żołądku jest grubsza, bo jest to największe
mieszadło w układzie pokarmowym.
Jest mieszadłem, bo wykonuje ruchy perystaltyczne i
wahadłowe.
Żołądek zabezpieczony jest 2 zestawami zwieraczy:
·
W części wlotowej – u dzieci się nie domyka, do
końca; otwiera się podczas wymiotów
·
Zwieracz odźwiernikowy – mocny zwieracz, nie
otwiera się nawet przy wymiotach
Kiedy do żołądka wpada pokarm, podrażnia jego ściany i
wydziela się hormon gastryna.
Wydziela się do krwi i z krwią trafia do błony śluzowej żołądka i pobudza ją do
wytwarzania soku żołądkowego.
Gastryna wydziela się również kiedy jesteśmy głodni, czujemy
jedzenie, czyli pod wpływem bodźców
psychicznych. Gdy nie ma pokarmu może to powodować owrzodzenie.
Żołądek produkuje do 1,5 litrów soku żołądkowego. Sok
żołądkowy ma pH 1-2
Gastryna --> sok żołądkowy: H2O i HCl – wytwarzane przez komórki okładzinowe;
pepsynogen, lipaza żołądkowa, podpuszczka – wytwarzane przez komórki główne
Lipaza żołądkowa – trawi tłuszcze, a żołądku trawione są
tłuszcze zjedzone w formie zemulgowanej (mleko, śmietana)
Podpuszczka – ścina białko mlekowe, czyli kazeinę – najwięcej
mają jaj dzieci; świeże mleko nieprzetwarzane jest niewskazane dla osób
starszych
Pepsynogen –
nieaktywna forma pepsyny; pod wpływem HCl powstaje z niego pepsyna (trawi
białko)
Klasyfikacja enzymów do trawienia białek:
Endopeptydazy – rozrywają wewnętrzne wiązania peptydowe
wewnątrz łańcucha; rozcinają bardzo długie łańcuchy białka na krótsze łańcuchy
na oligopeptydy i polipeptydy.
Egzopeptydazy – odrywają wolne aminokwasy, czyli ostatnie w
łańcuchu.
Aminopeptydazy – egzopeptydazy które odrywają wiązanie
skrajne od strony grupy aminowej
Karboksypeptydazy – egzopeptydazy które odrywają wiązania
skrajne od strony grupy karboksylowej.
Pokarm przebywa w żołądku od 1 do 4 godzin, ma na to wpływ
zawartość tłuszczu.
5. JELITO CIENKIE
Dwunastnica – pierwszy element jelita cienkiego
U człowieka ma 12 cali, czyli 12* 2,5 cm = 30 cm
Ma kształt podkowiasty.
Dwunastnica połączone są 2 największe gruczoły: trzustka i
wątroba
WĄTROBA
Centrum metaboliczne naszego organizmu
Bez wątroby nie można żyć, bez trzustki można.
Wątroba leży pod przeponą.
Wątroba ludzka składa się z 4 płatów.
FUNKCJE WĄTROBY
·
Wątroba tworzy żółć, magazynuje ją w pęcherzyku
żółciowym który ją zagęszcza i magazynuje
Żółć spływa do dwunastnicy kanalikiem żółciowym. Gdy w
dwunastnicy znajduje się pokarm następuje mechaniczne podrażnienie dwunastnicy
i wydziela się hormon cholecystokinina (CCK). Cholecystokinina dociera do
pęcherzyka żółciowego podrażnia go i żółć spływa do dwunastnicy.
Żółć zawiera kwasy tłuszczowe które emulgują tłuszcze.
Żółć rozbija kwasy tłuszczowe na mniejsze cząsteczki, czyli
zwiększa dostępność dola lipaz i ułatwia trawienia.
·
Magazynuje glikogen, jeśli trzeba rozkłada go do
glukozy
Glukagon i insulina to hormony tworzony w trzustce;
oddziałują na siebie antagonistycznie.
·
Wątroba tworzy z karotenu retinol, czyli
witaminę A.
·
W wątrobie ma miejsce cykl mocznikowy
·
Magazyn żelaza i witamin rozpuszczalnych w
tłuszczach.
·
Jest detoksykatorem, czyli rozkłada trucizny,
alkohole, kwas mlekowy.
·
W wątrobie następuje przetworzenie hemoglobiny
umierających erytrocytów na barwniki żółciowe – bilirubinę.
TRZUSTKA
Zbudowana z 3 części:
·
Głowa
·
Trzon
·
Ogon
Jest to gruczoł mieszany endo i egzokrynowy
Endokrynowy
(hormonalny) – wyspy Langerhansa – komórki α wydzielają glukagon, komórki β
insulinę.
Egzokrynowy – cześć większa; wydziela sok trzustkowy
kanalikiem do dwunastnicy; jest gruczołem wydzielania wewnętrznego
W skład sok trzustkowego wchodzą:
1)
Woda
2)
Enzymy
·
Lipaza trzustkowa – trawi tłuszcze wcześniej
zemulgowane przez kwasy żółciowe
Kwasy żółciowe to naturalne detergenty, czyli rozbujają duże
krople tłuszczu na małe. Zmniejszają napięcie powierzchniowe dużych kropel
tłuszczu i trawią je na liczne drobne.
·
Amylaza trzustkowa – trawi wielocukry: skrobie i
glikogen na dekstryny i maltozę; działa jak amylaza ślinowa tylko w innym pH.
pH w całym jelicie jest zasadowe pH = 7,2 – 8,5
·
trypsynogen
·
Chemotrypsynogen
Trypsynogen i Chemotrypsynogen są nieaktywne, bo enzymy
zawsze są uwalniane nieczynne by nie strawiły komórek które je uwalniają.
enterokinaza – białko w jelicie uczynnia trypsynogen
Trypsyna i chymotrypsyna to endopeptydazy które rozkładają
cząsteczki polipeptydów do tripeptydów i dipeptydów
·
Egzopeptydazy
JELITO CZCZE
Ściany podrażnione pokarmem wytwarzają sok jelitowy, są w
nim enzymy które kończą proces trawienia
·
Polipeptydazy
·
Disacharydazy – trawią disacharydy
·
Maltaza – trawi maltozę (glukoza + glukoza)
·
Sacharoza – trawi sacharozę (glukoza + fruktoza)
·
Laktaza – trawi laktozę (glukoza + galaktoza )
·
Amylaza jelitowa – działa tak jak amylaza
ślinowa i trzustkowa
·
Nukleazy – trawią kwasy nukleinowe
W jelicie cienkim są: glicerol, kwasy tłuszczowe, witaminy,
aminokwasy, glukoza
Następuje wchłanianie pokarmu do krwi i limfy, czyli płynów
ustrojowych.
W kosmku jelitowym znajduje się jedno nierozgałęzione
naczynie limfatyczne i liczne naczynia krwionośne.
Wchłanianie pokarmu to transport aktywny. Tylko woda i
glukoza są wchłaniane biernie.
Do krwi wchłaniane są: woda, cukry proste, aminokwasy, czyli
strawione białka i witaminy rozpuszczalne w owdzie. Krew płynie z tymi
związkami z jelita do wątroby żyłą wrotną.
W wątrobie pozostają nadwyżki pokarmowe:
·
Glukoza przetwarzana jest w glikogen.
·
Aminokwasy ulegają dezaminacji i powstają
ketokwasy, a grupy aminowe tworzą amoniak który w wątrobie przetwarzany jest w
mocznik.
·
Detoksykacji ulegają trucizny.
Krew z wątroby wypływa żyłą wątrobową z wyrównanym poziomem
pokarmowym. Płynie do żyły głównej dolnej, a nią do serca. Z serca tętnicą
płucną po tlen. Wraca z płuc żyłą płucną do przedsionka lewego, następnie do
lewej komory. Aortą do tętnic i do organizmu.
Tłuszcze wchłaniane są do limfy:
Strawione tłuszcze w komórkach kosmka jelitowego ulegają
ponownej resyntezie, czyli powstają na nowo tłuszcze z glicerolu i kwasów
tłuszczowych. Tłuszcze wchłaniane są jako mieszanina cząsteczek
zresyntezowanych i cząsteczek oddzielnych z otoczką białkową razem nazywa się
to CHYLOMIKRON i w tej postaci płynie do komórek. Chylomikrony nie płyną przez
wątrobę.
6. JELITO GRUBE
Odbywa się przede wszystkim resorpcja, czyli wchłanianie
wody i formowanie kału.
Wydalane są niestrawione elementy.
W kanale w jelicie żyją bakterie Escherichia Coli i
wydzielają enzymy które umieją trawić celulozę. Bakterie te tworzą witaminy B11,
B12, K.
Barwa kały zależy od barwników żółciowych.
Zapach kału to sprawa bakterii, powodują to procesy
zachodzące w kale.
Pobieraniem pokarmu kierują ośrodki głodu i sytości.
Położone są one w mózgu, a dokładnie w międzymózgowiu w podgórzu. Pobudzenie ośrodka głodu następuje podczas
niskiego poziomu glukozy w krwi płynącej przez mózg. Mózg wysyła impuls „jeść”.
Podwyższa się poziom glukozy i ośrodek sytości wysyła impulsy „nie jeść”.
W sytuacjach stresowych wydzielany jest hormon rdzenia
nadnerczy – adrenalina – podwyższa poziom glukozy we krwi.
Sekretyna – reguluje pracę układu pokarmowego, wydzielana
przez błonę dwunastnicy, pobudza trzustkę, wątrobę i jelito cienkie.
Gdy pokarm opuszcza żołądek i trafia to dwunastnicy wydziela
się enterogastron który jest antagonistą gastryny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz