Ewolucja
- zwykle jednokierunkowe zmiany w organizmach które prowadzą do coraz lepszego
przystosowania organizmów do życia w konkretnym środowisku. Celem ewolucji jest
doskonalenie organizmów w kierunku przydatnych cech, czyli takich które lepiej
przystosują do środowiska.
W
toku ewolucji nie muszą powstawać organizmy większe, silniejsze, mocniejsze
tylko lepiej przystosowane do środowiska. Proces ewolucji zachodzi ustawicznie,
ponieważ warunki na ziemi zmieniają się cały czas.
PIERWSI
EWOLUCJONIŚCI I ICH POGLĄDY:
Arystoteles - twierdził, że życie
powstało z materii nieożywionej, ale materie musiała do tego popchnąć
nadprzyrodzona siła.
Ewolucjoniści
nowożytni:
Jerzy Buffon - "Albo koń pochodzi
od osła, albo osioł jest uwstecznionym koniem." Zdanie to wyraża poglądy
ewolucjonistyczne.
Kreacjonizm
- poglądy stworzenia świata zgodne z biblią.
Erazm Darwin - był poetą i wyrażał
poglądy ewolucjonistyczne w wierszach; pisał o przemianach form prymitywnych w
doskonalsze.
Jan Chrzciciel Lamarck - przyrodnik;
dyrektor katedry zoologii na uniwersytecie w Paryżu; wprowadził do słownika
słowo "biologia". Swoje poglądy zawarł w dziele "Filozofia
zoologii".
Prawa
Lamarcka:
I. Prawo
używania i nieużywania narządów.
Jeżeli
narządy są używane to się rozwijają i doskonalą, a narządy nie używane ulegają
stopniowemu uwstecznieniu.
Przykłady:
-
kret to zwierze o bardzo uwstecznionym wzroku, ma za to doskonale rozwinięty
węch i słuch.
-
żyrafa ma długą szyję, bo pokarmem żyraf są liście drzew i dlatego z pokolenia
na pokolenie szyja była dłuższa.
II. Prawo
dziedziczenia cech nabytych.
To
co organizmy nabyły w ciągu życia przekazują potomstwu pod wpływem, że cechę tę
posiadali oboje rodziców.
Przykład:
-
jeżeli szyja rodziców żyrafy wydłużyła się to potomstwo rodziło się z szyją już
wydłużoną.
III. Wpływ
wewnętrznej siły na wykształcenie sie cech organizmu.
Wewnętrzna
chęć doskonalenia lub uwstecznienia jakiegoś narządu jest siłą napędową
ewolucji. Dziś uważamy, że Lamarck miał rację np. w czasie choroby wewnętrzna
chęć życia w wiara w skuteczność terapii przyspiesza leczenie.
Lamarck
ogłosił swoje poglądy w 1809r. (rok urodzenia K. Darwina). Za swoje poglądy
Lamarck został wyrzucony z pracy, bo w tym samym czasie pracował Georges
Cuvier.
Georges Cuvier był paleontologiem i
natrafiając na różne organizmy z różnych warstw litosfery stworzył teorię
katastrof.
Teoria Cuviera:
Życie
zostało stworzone przez siłę nadprzyrodzoną, a stworzeń tych było kilka. Po
każdym stworzeniu przychodziła katastrofa i niszczyła życie na ziemi. Siła ta
stwarzała życie na nowo z tym, że za każdym razem nowe stworzenia były lepsze.
Uwierzono
Cuvierowi i dlatego teoria Lamarcka upadła.
Cuvier
był twórcą anatomii porównawczej. Miał też zasługi w dziedzinie paleontologii.
KAROL DARWIN - anglik; urodził się w
1809r; był człowiekiem bogatym synem lekarza Roberta Darwina, przez całe życie
pracował naukowo.
Ważniejsze
działa K. Darwina:
-
"O powstawaniu gatunków drogą doboru naturalnego"
-
"Wyraz uczuć u człowieka i zwierząt"
-
"O powstawaniu raf koralowych"
-
"O pochodzeniu człowieka"
-
"O zmienności roślin i zwierząt w stanie udomowienia"
-
"O pszczołach i ich roli w zapylaniu kwiatów"
-
"O dżdżownicach i ich roli w użyźnianiu gleby"
-
"O zapyleniu krzyżowym i samozapyleniu "
-
"O roślinach pnących"
-
"O roślinach owadożernych"
Karol
Darwin interesował się przyrodą, po ukończeniu szkoły średniej studiował przez
1,5 roku medycynę 2 lata teologię, ostatecznie skończył jako nauczyciel. Już
jako student brał udział w kołach naukowych i tam został dostrzeżony.
Otrzymał
propozycję podróży dookoła świata na statku Beogle (1831-36). Statek ten płynął
w celach kartograficznych. Darwin miał pełnić rolę lekarza i obserwatora
przyrody. W trakcie podróży notował spostrzeżenia i wysyłał do Anglii. W Anglii
drukowała to miejscowa prasa. Powrócił z podróży jako znany podróżnik. Ożenił
się, a w prezencie ślubnym otrzymał od ojca majątek Down w Anglii. Tam do końca
życia tworzył swoje dzieła. Najważniejszym dziełem Darwina jest "O
powstawaniu gatunków droga doboru naturalnego."
Teoria
Darwina jest w większości aktualna bez zmian.
1. Organizmy
mnożą się w bardzo szybkim tempie (geometryczny postęp rozrodu)
Gdyby
1 roślina mniszka wydała tylko 100 nasion rocznie po 10 pokoleniach byłoby ich
1018, czyli tyle, że aby mógł się zmieścić tylko mniszek to lądy
powinny mieć dużo większą powierzchnie i byłoby tylko miejsce dla mniszka.
Mniszek wytwarza tyle nasion, ale istnieją czynniki które ograniczają tę
ogromną rozrodczość.
2. Zmienność
jest bezkierunkowa, czyli przynosi raz organizmom zmutowanym korzyść, a innym
razem stratę.
W
przyrodzie zachodzi zmienność, ale jest ona bezkierunkowa, może być korzystna
lub niekorzystna. Zmiany korzystne zostaną utrwalone w gatunku, a niekorzystne
nie są utrwalane.
3. W przyrodzie
istnieje walka o byt.
Czynnikiem
ograniczającym wielką rozrodczość jest walka o byt w kolejnych pokoleniach:
-
walka o miejsce na ziemi
-
walka o dostęp do światła, wody, pokarmu
Walka
ta nie musi być mechaniczna. Darwin "walkę o byt" zmienił na
"konkurencję". Konkurencja jest tym silniejsza im nisze ekologiczne
organizmów bardziej się nakładają.
W
wyniku walki i byt przeżywają tylko organizmy najlepiej przystosowane w danej
konkretnej sytuacji życiowej np. dwa uciekające zajączki duży i mały.
-
o światło - sosny w lesie
-
o miejsce na ziemi - nasiona mniszka które znalazły się razem na podłożu wygrywa
ten który pierwszy skiełkuje (ma większą energię kiełkowania).
4. Walka o byt
jest selekcjonerem w doborze naturalnym.
W
walce o by przeżywają organizmy lepiej przystosowane. W przypadku zmienności
wygrywają te jednostki które mutacja zmieniła na korzystne.
Te
najlepiej przystosowane dobierają się w rodzicielskie pary i tworzą kolejne
bardzo liczne pokolenia. W kolejnym pokoleniu również toczy się walka o byt
itd.
Walka
o byt jest selekcjonerem w doborze naturalnym, bo to walka o byt selekcjonuje organizmy
tych konkretnych warunkach środowiska.
Dobór
naturalny narzuca przeżywanie najstosowniejszego.
5. Dobór
naturalny, czyli przeżywanie najstosowniejszego w konkretnej sytuacji życiowej
prowadzi do wyłaniania osobników o korzystnych cechach, a te dobierają się w
rodzicielskie pary i wydają kolejne pokolenia.
W
skutek naturalnej selekcji przezywają organizmy o cechach innych niż u
organizmów wyjściowych i one dają początek innym gatunkom.
6. Teoria doboru
sztucznego
W
doborze sztucznym selekcjonerem jest człowiek - hodowca.
Dobór
sztuczny to dobieranie do rozrodu organizmów korzystnych dla hodowli, czyli dla
człowieka.
To
co człowiek wybiera jako cechę korzystną dla siebie nie musi być korzystne dla
organizmów.
-//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//--//
Te
żyrafy które urodziły się z szyją nieco dłuższą od innych miały zawsze większą
przewagę nad innymi w walce o byt, tę cechę przekazały potomstwu. Przez wiele
tysięcy pokoleń szyja się wydłużała.
Darwin
dzielił się spostrzeżeniami z uczonymi z całego świata, ale w tym samym czasie
tworzył Wales.