PRZENOŚNIKI ENERGII

ATP – adenozynotrifosforan

NAD – dinukleotydnikotynamidoadeninowy

NADP – fosforandinukleotydunikotynamidoadeninowego

ATP – rybonukleotyd (taki jak z kwasem DNA)jego składnikami są: cukier pentoza (ryboza), zasada purynowa (adenina), ma trzy reszty fosforanowe, między nimi są 2 wysoko energetyczne wiązania

AR P~P~P

ATP to trifosforan nukleozydu

We wiązaniach wysokoenergetycznych magazynowana jest energia w ilości 30,5kJ.

ATP pełni funkcje akumulatora energii i przenośnika energii.

 Proces uwalniania energii z ATP nosi nazwę hydroliza ATP lub defosforylacja.

Przebieg defosforylacji:

ATP- P’ = ADP (adenozynodifosforan) + energia

ADP –P’= AMP (adenozynomonofosforan) + energia

Hydroliza ATP zachodzi wszędzie tam, gdzie energia jest potrzebna i zużywana np. procesy syntez.

W komórkach zachodzi również fosforylacja, jest procesem odwrotnym do defosforylacji.

Przebieg fosforylacji:

AMP+ P’ + energia = ADP

ADP+ P’ + energia= ATP

Jest to przyłączanie reszt fosforanowych wiązaniem wysoko energetycznym. Przy przyłączaniu fosforu do każdego związku mówimy o fosforylacji np. do glukozy. Ma miejsce wszędzie tam, gdzie energia jest uwalniana i musi być zamknięta w wiązaniach energetycznych np. zachodzi w procesie oddychania.

Są 3 typy fosforylacji :

    ·         fotosyntetyczna – ma miejsce w fotosyntezie i może być cykliczna i niecykliczna.

    ·         substratowa – w pierwszym etapie oddychania, czyli glikolizie (jest najmniej wydajna)

    ·         oksydacyjna – ma miejsce w ostatnim etapie oddychania, czyli łańcuchu oddechowym (jest najbardziej wydajna)

NAD i NADP są akceptorami wodoru w procesach chemicznych

NADH – postać zredukowana NAD – postać utleniona