Genetyka – jest to nauka o dziedziczności i zmienności
organizmów.
Materiałem genetycznym wszystkich żywych organizmów jest
DNA, wyjątkiem są wirusy które mogą mieć materiał genetyczny w postaci RNA, ale
wirusy nie są organizmami.
Kwasy nukleinowe - znane są od około 150 lat. Początkowo
nazywane nukleiną (nukleus- jądro komórkowe), nazwano je tak, bo ich obecność
stwierdzono w jądrach komórek drożdży i plemników. Gdy stwierdzono, że mają
charakter kwasowy nazwę zmieniono na kwasy nukleinowe. Dokonano podziału na
dwie grupy: RNA – rybonukleinowe i DNA – deoksyrybonukleinowe, podzielono je
gdy wykazano, że są w nich dwa różne cukry: ryboza i deoksyryboza.
Każdy organizm ma różne rodzaje kwasów DNA, co pociąga
różnice w RNA, im organizmy bliżej spokrewnione tym DNA jest bardziej podobne,
co pociąga podobne cechy.
Każdy organizm ma własny kwas nukleinowy. Identyczny DNA
mają tylko bliźnięta jednojajowe.
Wszystkie kwasy RNA powstają na matrycy DNA.
W 1953 roku amerykanin J. Watson i anglik F. Crick stworzyli
dzisiejszą koncepcje budowy DNA i występowanie RNA. Przed tym odkryciem
powstawały różne hipotezy lecz były nietrafne. Za to odkrycie w 1963 roku
otrzymali nagrodę Nobla. Odkrycia dokonali dzięki zdjęciom redgenowskim które
wyniósł człowiek z pracowni pani Rosalind Franklin która dopominała się o
nagrodę.
DNA jest to materiał genetyczny i dowodzą tego rozmaite
doświadczenia.
DOŚWIADCZENIE Z ACETABULARIĄ HAMMERLINGA
Acetabularia – protist, jednokomórkowy glon.
Jeden z gatunków różni się od pozostałych formą parasolika.
W doświadczeniu tym Hammerlig wykazał, że informacje genetyczne (materiał
genetyczny) mieści się w jądrze i jadro decyduje o regeneracji i cechach
organizmu.
DOŚWIADCZENIE GRIFFITHA
Griffith pracował w latach 20 XX wieku i zauważył, że wśród
bakterii (pneumokoków – bakterie zapalenia płuc) są ich dwa typy. Jedne pokryte
szczelną ścianą komórkową i nazwał je gładkie, drugie pozbawione ściany
komórkowej nazwał szorstkie. Te pozbawione ściany komórkowej to mutanty.
Griffith zakażał tymi bakteriami myszy i zauważył, że po
wprowadzeniu bakterii gładkich myszy chorowały i umierały, gdy wprowadzał
bakterie szorstkie myszy nie chorowały. Można wywnioskować, że bakterie
straciły w wyniku mutacji zjadliwość.
Następnie zabił bakterie gładkie (zjadliwe) temperaturą i
wprowadził szorstkie i choroba nie wystąpiła.
Połączył żywe bakterie szorstkie z martwymi gładkimi
(chorobotwórczymi) i okazało się, że przy tej mieszance myszy chorują. Griffith
wywnioskował, że gen z bakterii martwej zjadliwej jest przekazywany do żywej
nie chorobotwórczej.
W latach 60 XX wieku badacze amerykańscy przeprowadzili te
próbę ponownie. Pobrano próbkę od chorych myszy i rozłożyli ją i stwierdzili,
że te bakterie w porównaniu z niezjadliwymi mają dodatkowy fragment DNA.
Przekazanie informacji genetycznej z jednej bakterii do
drugiej bez niczyjego pośrednictwa, albo pobranie fragmentu DNA z otoczenia,
czyli pożywki nazwano transformacją.
Doświadczenie
Koniugacja u
bakterii. W czasie koniugacji uczestniczy plazmidowy DNA. Biorca zyskuje nowe
cechy.
Doświadczenie
Transdukcja –
jest to przekazywanie informacji genetycznej z jednej bakterii do drugiej za
pomocą bakteriofaga.
Kiedy bakteriofag zostanie namnożony w komórce bakterii
komórka ulegnie rozpadowi. Rozpadowi ulega również bakteryjny DNA. Bakteriofag
wstrzykując własny DNA do bakterii wstrzykuje mały fragment DNA bakterii
poprzednio zniszczonej.
NUKLEOTYD – składa się z 3 cząsteczek; jest monomerem kwasu
nukleinowego. Pojedynczy składa się:
·
ZASADA AZOTOWA
DNA: adenina, guanina, cytozyna, tymina
RNA: adenina, guanina, cytozyna, uracyl
Zasady purynowe: adenina, guanina
Zasady pirymidynowe: cytozyna, tymina, uracyl
Zasada azotowa- organiczny związek azotowy o odczynie
zasadowym
Zasady azotowe rozróżniamy po budowie:
·
Puryny – są 2 pierścieniowe
·
Pirymidyny – są 1 pierścieniowe
Puryny i pirymidyny tworzą komplementarne pary:
W DNA: A – T; C – G
W RNA: A – U; C – G
·
CUKER PENTOZA
Deoksyryboza w DNA
Ryboza w RNA
·
RESZTA KWASU FOSFOROWEGO (ORTOFOSFOROWEGO) – H3PO4
NUKLEOZYD – nukleotyd bez reszty fosforanowej
Cząsteczki DNA są 2 niciowe, czyli cząsteczka kwasu DNA
zbudowana jest z 2 polinukleotydowych łańcuchów. Te 2 łańcuchy skręcają się
wokół siebie tworząc podwójną helisę. Dwa łańcuchy w tej cząsteczce biegną do
siebie przeciwnym końcem.
Na jeden skręt podwójnej helisy przypada 10 par nukleotydów.
Łańcuchy te trzymają się razem dzięki specjalnym wiązaniom.
Cząsteczki DNA są bardzo duże, szczególnie w komórkach
eukariotycznych. Wykryto nawet takie które mają 1 m długości.
Rola DNA polega na tym, że decyduje o rodzaju powstającego
DNA. O powstawaniu białka decyduje mały fragment DNA, czyli gen.
O wbudowaniu 1 aminokwasu do białka decydują 3 nukleotydy z
DNA.
WIĄZANIA W DNA
Nukleotydy wzajemnie jeden z drugim, w obrębie jednego
łańcucha powiązane są wiązaniami diestrowymi, które powstają między reszta
fosforanową i cukrem.
W obrębie nukleotydów są wiązania glikozydowe pomiędzy
cukrem, a zasadą azotową.
W DNA występują jeszcze wiązania wodorowe i występują między
zasadami azotowymi położonych naprzeciwko nukleotydów. Mogą one powstawać tylko
między A – T i G – C.
·
Adenina z tyminą tworzy wiązanie słabsze
podwójne
·
Guanina z cytozyną tworzą wiązanie mocniejsze
potrójne
Zasada komplementarności oznacza, że komplementują, czyli
pasują do siebie tylko adenina z tyminą i guanina z cytozyną. Okazało się, że w
Dna jest tyle samo guaniny co cytozyny i adeniny co tyminy.
Kwasy RNA to pojedyncze łańcuchy, tylko tRNA w pewnych fragmentach
tworzy podwójną nić.
Występowanie kwasów DNA i RNA:
Kwasy DNA występują głównie w jądrze komórkowym w
chromosomie oraz w małej ilości w mitochondriach i chloroplastach tzw. DNA
cytoplazmatyczny.
Kwasy RNA zlokalizowane są przede wszystkim w rybosomach
50%, w jądrze komórkowym w jąderku oraz cytoplazmie.
DNA – jest to nośnik informacji genetycznej, czyli w nich
zapisane są rodzaje białek tworzonych w komórce, a od rodzaju białek zależą
cechy organizmu.
RNA – mają zadanie wynieść informacje o rodzajach białek z
jądra komórkowego do rybosomów, gdzie informacja ta jest realizowana.
Replikują (podwajają) się tylko kwasy DNA, a wszystkie kwasy
RNA powstają na matrycy małych odcinków DNA, czyli genów.
Różnice między DNA i RNA
|
||
|
DNA
|
RNA
|
Występowanie
|
Jądro komórkowe (również mitochondria i chloroplasty)
|
Cytoplazma, rybosomy, jądro komórkowe
|
Struktura przestrzenna cząsteczki
|
Zawsze podwójna helisa (u niektórych wirusów wyjątkowo pojedyncza)
|
Najczęściej pojedyncza nic różnie ułożona
|
Budowa nukleotydu
|
·
Reszta kwasu fosforowego
·
Cukier deoksyryboza
·
Jedna z zasad azotowych: adenina, guanina,
cytozyna, tymina
|
·
Reszta kwasu fosforowego
·
Cukier ryboza
·
Jedna z zasad azotowych: adenina, guanina,
cytozyna, uracyl
|
Funkcja
|
Jest nośnikiem informacji genetycznej
|
Umożliwia realizację informacji genetycznej
|
Wielkość cząsteczki
|
Często bardzo duże liczące nawet miliony nukleotydów
|
Mniejsze, liczące kilkaset do kilku tysięcy nukleotydów
|
Rodzaje (frakcje i ich funkcje)
|
Ze względu na rodzaj informacji wyróżnia się kilka frakcji m.in.
kodujący DNA zawierające informacje o budowie białek i niekodujący DNA
|
- mRNA (informacyjny) przekazuje informacje genetyczną z jądra do
cytoplazmy
- tRNA (transportujący) transportuje aminokwasy z cytoplazmy do
rybosomów
- rRNA (rybosomalny)- buduje rybosomy
|
Fajne natatki! : )
OdpowiedzUsuńOdwiedzanie twojego bloga, to oszczędzanie czasu na notatki ;) Wszystko na dobrym poziomie, i choć nie jestem w liceum, to z pewnością skorzystam, bo jest to bardzo interesujące.
OdpowiedzUsuńDzięki za notatki. I Rosalind Feanklin nie mogła dopominać się o nagrodę bo umarła w 1958 roku.
OdpowiedzUsuń